Geboorte 30 mei 2017

3 grappige bevallingsverhalen

Een bevalling loopt nooit zoals je van tevoren hebt bedacht. Ook al heb je een geboorteplan uitgeschreven, toch loopt het soms iets anders. En misschien bedenk je het van tevoren niet, maar dat zijn vaak de momenten waar je later grinnikend op terugkijkt. Het zijn de hilarische verhalen die het op feestjes erg goed doen, of waar je alleen al een rode kleur van krijgt wanneer je er aan denkt. Drie vrouwen vertellen hun  bevallingsverhaal. Voorproefje: onhandig geklungel, wel of geen zwangerschapskwaaltje en de juiste verpleegster op de juiste plaats!

“Zou ik nierstenen hebben? Even Googlen…” (Corianne)

Het is dinsdagavond 11 april, 5 dagen voor de uitgerekende datum van ons derde kindje. Last van mijn onderbuik, ik dacht dat het m’n blaas was. Hé verdikkie, ik heb toch geen blaasontsteking?! Morgen maar even urine inleveren. ‘s Nachts had ik hetzelfde gevoel, het kwam en het ging, best pijnlijk. Zou ik nierstenen hebben? Even Googlen.. Nee, dat komt ook niet overeen! Na een paar minuten kwam het ineens; ooooh verrek, het zijn natuurlijk weeën! Hoezo: je herkent het wel bij de derde zwangerschap! 😉  Manlief is jarig vandaag en ja, hij kon wel eens vader worden op deze dag! Zo geschiedde; om 7 uur zaten we croissants te eten en cadeaus uit te pakken, tussen de weeën door.

Kids naar school en opa en oma, half 9 was de verloskundige er en om 11.02 was de kleine meid er; Madée! Thuis geboren, gezond en wel! Helaas verloor ik best veel bloed na de bevalling. 3 uurtjes na de bevalling bleek ik 2 liter bloed te hebben verloren en moest ik met de ambulance naar het ziekenhuis. Man en baby mochten mee en ik heb aan het infuus een nachtje gelogeerd.

Eind goed, al goed! Al met al weer een bijzondere en unieke ervaring!

“Ons wondertje was het eerste carnavalskindje in Uden in 2017!” (Charlotte)

Als echte carnavalsvierder heb ik vanaf dag één gezegd dat ons wondertje geboren zou worden met carnaval. Veel mensen verklaarden me voor gek aangezien dit bijna een maand voor de uitgerekende datum viel. Afwachten dus…. en ja hoor, de vrijdag van de carnaval braken mijn vliezen.

Zondag werd ons wondertje geboren. De verpleegster had een mooi cadeau voor ons; een zelf gebreid sjaaltje in de kleuren van Uden tijdens de carnaval. Ze hoopte echte carnavalvierders te treffen en kwam er al snel achter dat haar sjaal op de juiste plek was beland.

Ons wondertje was het eerste carnavalskindje in Uden in 2017!

”Wij konden er niet meer uit; de verloskundige kon er niet meer in!” (Kim)

In de nacht van 1 op 2 juli begonnen mijn weeën en ze werden steeds heftiger. Om half 3 ’s nachts belde mijn man de verloskundige. Om haar sneller binnen te kunnen laten, haalde hij beneden bij de voordeur alvast de dievenklauwen er vanaf… althans, dat was het plan. Een van de dievenklauwen breekt af terwijl deze nog in het slot zat! We konden er dus niet meer uit; de verloskundige kon er niet meer in!

Mijn man moest via de achterdeur en door de bosjes (wij wonen bij het bos) de verloskundige begroeten… en ik moest met weeën en al een weg banen door de spullen die in de garage stonden. Via dezelfde bosjes ging ik de auto van de verloskundige in, terwijl mijn man wachtte op mijn moeder die zou komen. Onze zoon Raf van 3 jaar lag boven te slapen en kreeg van dit alles niks mee.

Wij kozen voor een bevalling in het geboortecentrum op de open verloskamer. Eenmaal in het ziekenhuis werden de weeën al gauw steeds heftiger. Gelukkig arriveerde mijn man een kwartier later. De chaos van de afgebroken dievenklauwen verdween naar de achtergrond en maakte plaats voor concentratie op de naderende geboorte van onze zoon.

De weeën kwamen steeds sneller, maar ik bleef de focus houden. Het persen duurde bijna te lang waardoor het medisch team van het ziekenhuis werd opgeroepen. Dit bleek achteraf niet nodig. Al voor het medisch team arriveerde, vond ik de kracht om onze Sen het laatste stukje te helpen waardoor hij om 04.45 uur het levenslicht, of eigenlijk de kunstverlichting van het ziekenhuis, mocht zien.

Sen was een mooie baby van 2898 gram. Hij kwam niet goed op temperatuur en dus mocht papa de kangarootechniek toepassen terwijl mama bijkwam van alles wat er was gebeurd. Zij mocht genieten van de prachtige aanblik van haar jongste zoon die lekker onder een deken tegen papa aan lag, uitrusten van de reis die hij zojuist had gemaakt.

Het is achteraf een grappig verhaal en gelukkig had ik die nacht andere zorgen.

Bevalblunders

Deze grappige momenten halen de moeders vast elke verjaardag van hun zoon of dochter weer boven tafel. En ondanks dat een bevalling heel heftig en spannend is, kan blunderen de situatie juist iets luchtiger maken.

Ook interessant voor jou: